การใช้ Preposition

Preposition ในภาษาอังกฤษ คือ คำที่ใช้แสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำ   ลักษณะการใช้คำบุพบทที่เห็นๆกันอยู่ก็จะแบ่งออกเป็น 3 แบบค่ะ

1. การใช้ “บุพบท” ตามความหมายของ “บุพบท”
2. การใช้ “บุพบท” แสดง วันที่ วัน เดือน และ ปี
3. การใช้ “บุพบท” แบบ collocation

1. การใช้บุพบท ตามความหมายของ “บุพบท” บุพบทแต่ละตัวจะมีความหมายในตัวของมันเองอยู่แล้ว เช่น on แปลว่า บน, in แปลว่า ใน, over แปลว่า เหนือ, under แปลว่า ใต้ ฯลฯ การใช้ในลักษณะแบบนี้จะแบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆคือ

1.1 Preposition ที่เชื่อมคำนาม กับ คำนามหรือคำสรรพนาม   เช่น

• The camera on the table is mine.   กล้องบนโต๊ะเป็นของฉัน
  (แสดงความสัมพันธ์ระหว่างนาม camera กับ นาม the table)
• He gave some flowers to me.   เขาให้ดอกไม้กับฉัน
  (แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง นาม flowers กับ สรรพนาม me)

1.2 Preposition ที่เชื่อมคำกริยา กับ คำนามหรือสรรพนาม เช่น

• I will go by bus. ฉันจะไปด้วยรถเมล์
  (แสดงความสัมพันธ์ระหว่างกริยา go กับ นาม bus)
• I went with him. ฉันไปกับเขา
  (แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง กริยา went กับ สรรพนาม him)

2. การใช้ “บุพบท” แสดง วันที่ วัน เดือน และ ปี เป็นปัญหามากเลยใช่มั๊ยคะสำหรับบางคนที่อาจจะสับสนว่าจะใช้บุพบทบอกเวลาอย่างไรดี เพราะมันมีคำเฉพาะของแต่ละอย่าง มาดูกันค่ะ

2.1   วันในสัปดาห์ และ วันสำคัญ จะใช้ on ค่ะ   เช่น On Monday, On Tuesday, On Friday, On New Year’s Day, On Christmas day etc.

2.2 เดือน ปี และ ฤดูกาล จะใช้ in ค่ะ เช่น in March, in June in 2014, in summer, in winter etc.

2.3 เวลาที่มีจุดเวลาแน่นอน ใช้ at ค่ะ เช่น at noon, at six o’clock etc.

2.4 ถ้าเป็นวันที่ มี เดือน หรือ ปี ให้ใช้ on เช่น on 1 February, on 1 October 2014

3. การใช้ “บุพบท” แบบ collocation คำว่า collocation แปลง่ายๆเลยก็คือ หมายถึง การใช้ร่วมกันหรือคู่กัน คำไหนที่มักจะอยู่ด้วยกันบ่อยๆ นั่นแหละค่ะ เราเรียกว่า collocation preposition บางตัวก็ถูกกำหนดให้ใช้คู่กับนามตัวนี้ กริยาตัวนี้ หรือ คำคุณศัพท์นั้น เช่น เรามักจะเห็นเขาใช้   interested in ในความหมายว่า สนใจในเรื่องใด ไม่เคยเห็นใช้   interested of หรือ interested on เลยใช่มั๊ยคะ นี่แหละค่ะที่เรียกว่า collocation คือมักจะใช้คู่กับคำนั้นๆ ตัวอย่างอื่นๆเช่น

believe in…   เชื่อเรื่อง…                                            afraid of       กลัว

rely on           ขึ้นอยู่กับ                                             respect for   เคารพ

trust in           เชื่อใจ ไว้ใจ                                         wait for          รอ

และมีอีกเยอะแยะมากมายเลยค่ะ ถามว่าจะรู้ได้อย่างไรว่าคำนี้จะใช้กับบุพบทตัวไหน คำตอบง่ายๆเลยคือ เปิดดิกชันนารีค่ะ เพราะเราไม่สามารถจะจดจำได้ทุกตัว นอกจากเราจะใช้มันบ่อยๆ เปิดไปเถอะค่ะ ดิกชันนารี นอกจากจะใช้ได้ถูกต้องแล้ว ยังได้เห็นตัวอย่างการใช้ประโยคด้วยนะคะ

นี่เป็นเพียงแค่ภาพรวมของการใช้บุพบทเท่านั้นนะคะ แต่สำหรับรายละเอียดในการใช้ บุพบทแต่ละตัวนั้นก็ยังมีอีกมาก ไว้ติดตามในตอนต่อๆไปนะคะ ^^

ว่าด้วยเรื่องของ V-ing

เวลาอ่านภาษาอังกฤษ เราเจอ V-ing อยู่เต็มไปหมด แต่คุณรู้หรือไม่ว่า V-ing เหล่านั้นมันไม่ได้ทำหน้าที่เหมือนกันหมดทุกตัว   บางตัวบ่งบอกว่า “กำลังทำ” บางตัวทำหน้าที่เหมือนคำนาม และบางตัวก็ไปขยายนามตัวอื่น แต่คำถามคือ แล้วเราจะแยกแยะอย่างไรว่า V-ing ตัวนี้คืออะไรและควรจะแปลอย่างไร วิธีการคือ เราต้องรู้ว่า V-ing ตัวนั้นทำหน้าที่อะไร หรืออยู่ตำแหน่งไหนในประโยค

1. V-ing บอกว่า “กำลังทำ” หรือเป็น Continuous Tense

วิธีการสังเกตก็คือ V-ing ในกลุ่มนี้จะตามหลัง V. to be ค่ะ โดยที่ Verb to be นั้นจะไม่มีความหมายใดๆ เพราะเป็นแค่กริยาช่วยที่บอก tense เท่านั้น ไม่ว่า Verb to be นั้นจะอยู่ในรูปของอดีตหรือปัจจุบันก็ตาม เพราะ Continuous Tense เป็นได้ทั้ง Present และ Past เช่น

• Listen to me! I’m talking to you.     (ฟังฉันนี่! ฉันกำลังพูดกับเธออยู่นะ)
• She called me when I was watching TV. (เธอโทรหาฉันตอนที่ฉันกำลังดูทีวีอยู่)

2. V-ing ที่ทำหน้าที่เหมือนคำนาม

V-ing ที่ทำหน้าที่เหมือนคำนาม มีชื่อเรียกตัวมันเองอีกชื่อหนึ่งเท่ๆ ว่า “Gerund” ค่ะ   ในเมื่อมันทำหน้าที่เหมือนคำนาม ดังนั้นไม่ว่าคำนามทำหน้าที่อะไร Gerund ก็ทำได้หมดค่ะ มาดูหน้าที่คำนามกัน Continue reading →

คำศัพท์ชวนสับสน hard – hardly

ทุกคนคงเคยเห็นคำว่า hard และ hardly แต่อีกหลายคนอาจไม่รู้ว่าสองคำนี้ ความหมายมันไม่ได้ใกล้เคียงกันเลย คำว่า hard แปลว่า หนัก หรือ ยาก พอเติม ly เข้าไปปุ๊บมันคงจะเป็น adverb ที่แปลว่า อย่างหนัก แน่ๆเลย ถ้าคุณคิดอย่างนั้น คุณคิด…ผิดค่ะ!!!  เพราะ hardly แปลว่า “แทบจะไม่, เกือบจะไม่, เกือบจะไม่มี”   ส่วนรูป adverb ของ hard ก็คือ hard นั่นเองค่ะ เขียนเหมือนกัน อ่านเหมือนกัน เช่น

• Hard work leads to success.
  งานหนักนำไปสู่ความสำเร็จ ( hard นำหน้าคำนามเป็น adjective)
• You should work hard.
  คุณควรจะขยันทำงาน (hard ในประโยคนี้เป็น adverb ขยายกริยา work)
• We hardly ever go out nowadays.
  เดี๋ยวนี้พวกเราแทบจะไม่ได้ออกไปไหนกันเลย
• I hardly exercise.
  ฉันแทบจะไม่ออกกำลังกาย

คำศัพท์ที่มีลักษณะคล้ายๆกัน คือคำว่า late – lately

late แปลว่า ดึก, สาย แต่ lately ไม่ใช่ adverb ของ late ที่แปลว่า อย่างสาย, อย่างดึกนะคะ แต่ lately เป็น adverb แปลว่า เร็วๆนี้, หมู่นี้   เช่น

• He is often late. เขามาสายบ่อยๆ
• I haven’t seen you lately. หมู่นี้ผมไม่ได้เจอคุณเลย

อีกคำหนึ่งคือคำว่า near – nearly
near เป็น adjective แปลว่า ใกล้   แต่ nearly เป็น adverb แปลว่า เกือบจะ   เช่น

• I sit near the window. ฉันนั่งใกล้ๆหน้าต่าง
• I was kept waiting nearly an hour.     เธอทำให้ฉันรอมาเกือบๆจะชั่วโมงละนะ
• He is nearly forty. เขาอายุเกือบจะ 40 แล้ว

** เวลาเลือกใช้ก็ระวังด้วยนะคะ ก็เหมือนใครบางคนบอกไว้ สิ่งที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างที่คิด   ^^

หลักการใช้ be

หลายคนคงจะเคยเห็นคำว่า be อยู่ในประโยคภาษาอังกฤษมาบ้าง ซึ่งบางทีก็ชวนสับสนเหมือนกันว่า be มันคืออะไร แล้วใช้ยังไง และคำถามที่น่าจะโดนใจใครหลายๆคนคือ “จะรู้ได้อย่างไรว่าตรงนี้ต้องใช้ be”

ก่อนอื่นคงต้องมาทำความรู้จักกับ be ก่อนว่า be คืออะไร?   be ก็คือ รูปธรรมดาหรือ base form ของ verb to be (is, am, are) ที่เรารู้จักนั่นแหละค่ะ หลักการใช้ be มีดังนี้ค่ะ

**   เรามักจะเห็น be อยู่ตามหลัง กริยาช่วยหรือ modal verb (will, would, can, could, may, might, must, should, etc.) เช่น

• We should be hardworking.
  พวกเราควรจะขยัน
• He should be a teacher because he can get along well with children.
  เขาควรจะเป็นครูเพราะเขาเข้ากับเด็กๆได้ดี

** ทำไมหลังกริยาช่วยเหล่านี้ต้องเติม be น่ะเหรอ? เหตุผลก็คือ
ปกติกริยาช่วยเหล่านี้ต้องบวกด้วยกริยารูปธรรมดา ——–Modal verb + V (base form)——-  เช่น I should go.

แต่ประโยคแรก hardworking เป็น adjective ไม่ใช่ verb    แล้วทำยังไงล่ะทีนี้?? ถ้าเราจำกฎของ adjective ได้คือ adjective สามารถตามหลัง verb to be ได้ แล้วบังเอิญว่ามันตามหลัง modal verb เราก็ต้องเลือกใช้ verb to be รูป base form ซึ่งก็คือ be นั่นเอง!! เริ่มจะเก็ทมานิดๆแล้วใช่มั๊ยคะ

ส่วนประโยคที่สอง a teacher เป็นคำนาม ในประโยคนี้ต้องมี verb to be ในความหมายว่า   “เป็น” พอตามหลัง should ซึ่งเป็น modal verb จึงต้องเป็นรูป base form Continue reading →

การใช้ So do I และ Nor do I

เวลามีใครพูดอะไรมา แล้วเราอยากจะบอกประมาณว่า “ฉันก็เหมือนกัน” ส่วนใหญ่นึกถึงคำว่าอะไรกันคะ Me, too กันใช่มั๊ย จำง่ายและพูดง่าย แต่ในการแสดงความเห็นด้วยเราสามารถพูดได้หลายรูปแบบเลยค่ะ แต่ก่อนที่จะดูกันเราต้องแยกระหว่างประโยคบอกเล่ากับประโยคปฏิเสธให้ได้ก่อนค่ะ เพราะการแสดงความเห็นด้วยของประโยคบอกเล่าและปฏิเสธไม่เหมือนกัน เช่น ถ้าเพื่อนบอกว่า   I’m so hungry.   เราหิวเหมือนกันก็บอกว่า Me, too. ได้  แต่ถ้าเพื่อนบอกว่า   I don’t know him. แล้วเราก็ไม่เหมือนรู้จักเหมือนกัน ก็ต้องบอกว่า Me, neither. แปลว่า ฉันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน จะใช้ Me, too ไม่ได้ค่ะ

บอกเล่า >……………< ปฏิเสธ

Me, too. >……………<   Me, neither.
I do, too. >…………….< I don’t either.
So do I.   >……………..< Nor do I

มาดู So do I กับ Nor do I กันค่ะ เป็นอีกสำนวนหนึ่งที่น่าจำไว้ใช้ในการแสดงความเห็นด้วย สำหรับ Nor do I เราสามารถใช้ Neither do I แทนได้ กริยาช่วยไม่จำเป็นต้องเป็น do เสมอไปนะคะ โครงสร้างประโยคเป็นอย่างนี้ค่ะ

• โครงสร้าง “…เหมือนกัน” ในประโยคบอกเล่า ==> So + กริยาช่วย + ประธาน
• โครงสร้าง “…เหมือนกัน” ประโยคปฎิเสธ ==> Nor / Neither + กริยาช่วย + ประธาน

มาดูตัวอย่างกันเลยค่ะ

• A: I can’t drive. ฉันขับรถไม่เป็น
• B: Nor can I.    ฉันก็ไม่เป็นเหมือนกัน

• A:   I’m so happy today.   วันนี้ฉันมีความสุขมาก
• B: So am I.     ฉันก็เหมือนกัน

ประธานไม่จำเป็นต้องเป็น I เสมอไปนะคะ จะเป็นคนอื่นก็ได้เช่น

• A: Sara understands Spanish.   ซาร่าพูดสเปนได้
• B: So does her husband.   สามีเจ้าหล่อนก็เหมือนกัน

** ถ้าเบื่อ Me, too แล้วก็ลองเอา So do I หรือ Nor do I ไปใช้ดูนะคะ ฝรั่งเขาจะได้มองว่าภาษาอังกฤษของคุณเนี่ยไม่ธรรมดานะเนี่ย ^^