คำนาม [Noun]

บทความนี้จะอธิบายถึงหน้าที่ของ คำนาม(parts of speech) ค่ะ คำนามก็คือ คำเรียกแทน คน สัตว์ สิ่งของ ทำไมถึงจำเป็นต้องรู้ หน้าที่ของมัน? ก็เพราะว่า เวลาที่เราเขียนเราจะได้รู้ว่า ตรงตำแหน่งไหนในประโยคที่ สามารถจะเป็นคำนามได้บ้าง มาดูหน้าที่ของ คำนาม กันค่ะ

** ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยค เช่น

• The dog is getting angry.
  สุนัขตัวนั้นเริ่มโมโหแล้วนะ (Dog เป็นคำนามและทำหน้าที่เป็น ประธานของประโยค)

แล้วถ้าเราอยากเอา คำกริยา มาเป็นประธานบ้างล่ะ จะต้องทำยังไง วิธีแก้ก็คือ เอาคำกริยาเหล่านั้น เติม ing ซะ หรือ เติม To หน้าคำกริยานั้น มันก็จะเป็นคำ เสมือนคำนาม แล้วล่ะค่ะ เช่น

• Drinking alcohol is not good for health.

หรือ

• To drink alcohol is not good for health.

** ทำหน้าที่เป็นกรรม  อันนี้ขอแบ่งย่อยเป็น 2 ข้อนะคะ
1. เป็นกรรมของกริยา เช่น

• I’m finding the key.
  ฉันกำลังหากุญแจอยู （Key เป็นกรรมของกริยา find ค่ะ）

2. เป็นกรรมของบุพบท หลายคนอาจไม่คุ้นว่าเป็น กรรมของบุพบทยังไง พูดง่ายๆก็คือ ตามหลังคำบุพบทนั่นล่ะค่ะ เช่น

• Don’t put the gun on my head.
  อย่าเอาปืนมาจ่อหัวชั้นนะ

ถ้าเป็นคำกริยาต้องทำให้เป็นคำนาม โดยการเติม ing ค่ะ เช่น

• I’m not good at writing poem at all.
  ฉันเขียนบทกวีไม่เก่งเอาซะเลย

ตรงนี้ขอ “ขีดเส้นใต้” เอาไว้สองเส้นเลยค่ะว่า คำบุพบทต้องตามด้วย คำนาม หรือ คำสรรพนาม เท่านั้น เพราะผิดกันบ่อยมากๆ ^^

** เป็นส่วนเติมเต็ม (complement) ของประโยค ส่วนมากมักตามหลัง verb to be  เช่น

• She is my mother-in-law.
  เธอเป็นแม่ยายผมเอง

คำว่า mother-in-law ไม่ได้เป็นกรรมของกริยา is นะคะ แต่เป็นส่วนเติมเต็มของประโยคค่ะ

*** ยาวไปหน่อย แต่คงไม่ยากเกินไปนะคะ ^^

…อย่าลืมติดตามกันได้ในเพจ English 360 องศา