adverb กับ adjective ที่มีรูปเหมือนกัน
Adverb (กริยาวิเศษณ์) ทำหน้าที่ขยายคำกริยา, คำคุณศัพท์, และคำกริยาวิเศษณ์ ส่วนadjective (คำคุณศัพท์) ทำหน้าที่ขยายคำนาม ปกติแล้ว คำสองประเภทนี้จะมีรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนกันที่สังเกตได้ง่ายคือ adverb มักจะลงท้ายด้วย –lyเช่น quickly, slowly, noisily etc.
แต่มี adverb บางตัวที่มีรูปเหมือนกับ adjective คราวนี้เราจะสังเกตอย่างไรว่าคำนี้ในประโยคนี้เป็น adverb หรือ adjective คำที่พบเห็นได้บ่อยๆ มีดังนี้ค่ะ
fast เร็ว
hard ยาก, หนัก
low ต่ำ
late สาย
right ถูก
wrong ผิด
straight ตรง
long ยาว
short สั้น
loud ดัง
enough เพียงพอ
ลองดูตัวอย่างประโยคนะคะ
- The rock is very hard.
หินก้อนนี้หนักมาก - She usually works hard.
ปกติเธอจะทำงานหนัก
hardในประโยคแรกเป็น adjective ส่วน hard ในประโยคที่สองเป็น adverb
- This is a fair play.
นี่คือการเล่นอย่างยุติธรรม - They should play fair.
พวกเขาควรจะเล่นอย่างยุติธรรม
fairในประโยคแรกเป็น adjective ส่วน fairในประโยคที่สองเป็น adverb
วิธีการสังเกตว่า คำขยายในประโยคนี้ทำหน้าที่เป็น adverb หรือ adjective นั้นให้ดูตำแหน่งของคำนั้นในประโยค ดังนี้ค่ะ
1. ถ้าวางไว้หน้าคำนาม หรือ หลัง verb to be คำนั้นจะเป็น adjective เช่น
- This isn’t the right answer. (วางไว้หน้าคำนาม)
- His homework is wrong. (วางไว้หลัง verb to be)
2. ถ้าวางไว้หลังคำกริยา จะเป็น adverb เช่น
- This bus runs fast.
- I didn’t come late yesterday.
A: How can I get to the Serirak Hospital?
B: Go straight and turn left. You’ll see the hospital on your right.
