การใช้ enough และ too
enough และ too เป็นคำกริยาวิเศษณ์ เอาไว้ขยายคำคุณศัพท์ คำกริยาวิเศษณ์ และคำนามก็ได้ค่ะ เพื่อบอกระดับ ดีกรี หรือปริมาณของคำนั้นๆ
enough แปลว่า “เพียงพอ” เป็นได้ทั้ง adverb (กริยาวิเศษณ์) และ adjective (คำคุณศัพท์) ดังนั้นเวลาใช้เมื่อใช้ต่างหน้าที่กัน ตำแหน่งของ enough ก็ย่อมต่างกันไปด้วยดังนี้ค่ะ
เมื่อใช้อย่างคำคุณศัพท์ ก็จะวางไว้หน้าคำนาม ไม่ว่าจะเป็นคำนามนับได้หรือคำนามนับไม่ได้ ก็ใช้ได้เช่นเดียวกัน เช่น
- We don’t have enough food for ten people, so we need to buy some more.
เรามีอาหารไม่พอสำหรับสิบคน ต้องไปซื้อเพิ่มแล้วแหละ - I want a new car but I don’t have enough money.
ฉันอยากได้รถใหม่แต่มีเงินไม่พอ
เมื่อใช้อย่างคำกริยาวิเศษณ์ ก็มักจะวางไว้หลังคำคุณศัพท์หรือกริยาวิเศษณ์ที่มันไปขยาย เช่น
- I like this house but it’s not big enough for 5 people.
ฉันชอบบ้านหลังนี้นะแต่มันใหญ่ไม่พอสำหรับ 5 คน - She refused his proposal of marriage because she thinks he isn’t good enough.
เธอปฏิเสธคำขอแต่งงานของเขาเพราะเธอคิดว่าเขายังดีไม่พอ
Too แปลว่า มากเกินไป ปกติเรามักจะเห็น too ใช้คู่กับคำคุณศัพท์หรือคำกริยาวิเศษณ์คือวางไว้ข้างหน้าเพื่อบอกดีกรีหรือระดับว่ามันมากเกินไป เช่น
- English isn’t too difficult.
ภาษาอังกฤษมันไม่ได้ยากเกินไป - The water in the glass is too hot.
น้ำในแก้วนั้นมันร้อนเกินไป
ปกติการใช้ too ในลักษณะนี้จะใช้ในโครงสร้างแบบนี้ค่ะ too adj. + to + V.
- Here is too noisy to study.
ที่นี่เสียงดังเกินไปที่จะอ่านหนังสือสอบ - You’re too young to drive.
คุณอายุน้อยเกินไปที่จะขับรถ
**** too ในอีกความหมายนึงแปลว่า “อย่างมาก” เช่น
- She looks too young.
เธอยังดูเด็กมาก
แต่ถ้าใช้ในการบอกปริมาณคำนาม มักจะใช้คู่กับ much หรือ many เป็น too much หรือ too many เช่น
- There is too much salt in the soup. It’s very salty.
มีเกลือเยอะเกินในซุป มันเค็มมากๆเลย - There are too many people in the mall.
มีคนเยอะเกินไปในห้าง
เมื่อเข้าใจแล้วก็ลองเอาไปใช้ดูนะคะ อย่าลืมว่า English is too easy. ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียว ^^
