การใช้  when กับ while

เราจะมาพูดถึง When และ While ในฐานะที่เป็นคำเชื่อมประโยคกันค่ะTense ที่มักจะเจอตัวเชื่อมสองตัวนี้บ่อยๆคือ  past simple และ past continuous โดยสอง tense นี้จะใช้คู่กันเพื่อบอกสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในอดีต (Past continuous tense) แล้วมีอีกเหตุการณ์หนึ่งมาขัดจังหวะ (Past simple tense)    วิธีการนำไปใช้ก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรเท่าไหร่  ดังนี้ค่ะ

When  มีความหมายว่า  “ตอนที่, เมื่อ”ถ้าใช้ในสถานการณ์ที่มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นแล้วอีกเหตุการณ์หนึ่งมาขัดจังหวะ  เรามักจะใช้ when ตามหลังด้วยเหตุการณ์ที่มาขัดจังหวะ  หรือพูดง่ายๆก็คือ When ตามหลังด้วย past simple tense นั่นเองค่ะ เช่น

• I was surfing the web when he sent me a message.
  ฉันกำลังเล่นเน็ตอยู่เลยตอนที่เขาส่งข้อความมา
• He wasn’t sleeping when I arrived.
  เขาไม่ได้นอนอยู่ตอนที่ฉันมาถึง

และ when ก็ยังใช้ในสถานการณ์ปกติได้เช่นกัน ในความหมายว่า  “ตอนที่…. หรือ เมื่อ….”   เช่น Continue reading →

การใช้ due to

ปกติแล้ว  due คำเดียว เป็นคำคุณศัพท์แปลว่า  ถึงกำหนดชำระ  ที่ค้างชำระ  ถ้าเป็นคำนาม หมายถึง  ค่าธรรมเนียม  ค่าสมาชิก  แต่ถ้าเป็น due to แล้วละก็มันจะกลายเป็นคำเชื่อมแปลว่า  “เพราะว่า”  เอาไว้บอกเหตุผล  มีความหมายเหมือนกับ because ค่ะ  เช่น

• The train was delayed due to the bad weather.
  รถไฟมาช้าเพราะสภาพอากาศไม่ดี
• Due to my clumsiness, I tripped over the dog.
  เพราะความซุ่มซ่ามฉันเลยสะดุดสุนัขล้มลง

**คำถามคือdue to กับ because ใช้แทนกันได้มั้ยข้อนี้คนไทยมักจะใช้กันผิดอยู่บ่อยๆ  ถ้าสังเกตจากประโยคด้านบนคำที่ตามหลัง due to จะเป็นคำนามหรือนามวลีเพราะ to ใน due to เป็นคำบุพบท  และคำบุพบทก็จะต้องตามด้วยคำนามเท่านั้นค่ะ  แต่คำว่า because ต้องตามด้วยประโยค  ถ้าเราลองใช้ because แทน due to ในประโยคด้านบนจะได้ประโยคที่ว่า

• The train was delayed because the weather was bad.
• Because I was clumsy, I tripped over the dog.

แต่ถ้าเป็น because of  ก็สามารถตามด้วย คำนามได้เช่นเดียวกับ due to เช่น

• Because of the delay, I nearly missed the meeting.
  เพราะความล่าช้าผมเกือบจะพลาดการประชุม

นอกจากคำว่า due to แล้ว ยังมีคำอื่นๆที่ใช้แทน due to และใช้ในลักษณะเดียวกันคือตามด้วยคำนามอยู่อีกหลายคำ ดังนี้ค่ะ Continue reading →

คำนี้ใช้เมื่อไหร่ต้องเติม s เสมอ

การออกเสียง s ท้ายคำถือเป็นเสน่ห์ในการพูดภาษาอังกฤษเลยก็ว่าได้  เพราะมันฟังดูแล้วเหมือนเรามี accent ของเจ้าของภาษาใช่มั้ยคะ  แต่คุณขา!! บางคนก็เติม s เยอะไปโดยไม่จำเป็น บางคำไม่มีเสียง s แต่ก็เติมเข้าไป  ทว่าบางคำต้องมี s  แต่กลับไม่ออกเสียงซะงั้น  ในภาษาอังกฤษจะมีคำบางคำที่ต้องเติม  s  เสมอซึ่งจะมีทั้งคำนามที่เมื่อเติมแล้วมีความหมายเป็นพหูพจน์ถึงแม้ว่าจะมีแค่ชิ้นเดียว  และคำที่ต้องเติม s เสมอแต่ไม่ได้มีความหมายเป็นพหูพจน์แต่เพราะเป็นส่วนหนึ่งของคำนั้นอยู่แล้ว  คำดังกล่าวมีดังนี้ค่ะ

คำนามที่ต้องเติม s เสมอถึงแม้ว่าจะหมายถึงของแค่ชิ้นเดียว  ซึ่งก็มักจะเป็นพวกกางเกง  กรรไกร หรืออะไรที่มักจะมาเป็นคู่  เช่น

jeans-กางเกงยีนส์            scissors-กรรไกร 

trousers-กางเกงขายาว   shorts-กางเกงขาสั้น 

glasses-แว่นตา                goods-สินค้า 

clothes-เสื้อผ้า                 pants-กางเกง

โดยที่คำนามเหล่านี้ก็จะถือว่าเป็นพหูพจน์และใช้กับกริยาพหูพจน์ด้วย เช่น Continue reading →

การสร้างประโยคคำถามและประโยคคำสั่งที่เป็น passive voice

ประโยคคำถามบางคำถามก็ต้องใช้รูปประโยคแบบ passive voice เหมือนกัน  ซึ่งหลักการสร้างประโยคคำถามแบบ passive voice ก็ไม่ได้แตกต่างจากประโยคแบบ active voice มากนัก   ในประโยคคำถามที่เป็น Wh-question  ก็จะมีโครงสร้างประโยคดังนี้ค่ะ

                    Wh-question + กริยาช่วย + ประธาน + V.3 (past participle)

เช่น

Active: Where did you see the snake?

Passive: Where was the snake seen?

Active:  How do you make this soup?

Passive: How is this soup made?

Active:  Why did he tear the report?

Passive: Why was the report torn?

Wh-question word สามารถใช้ได้เลยยกเว้นคำว่า who ถ้าหากจะทำเป็นpassive voice ให้ใช้ by whom เช่น

Active: Who wrote “Harry Potter”?

Passive: By whom was “Harry Potter” written?

แต่ถ้าประโยคคำถามนั้นมี modal verb ก็เขียนได้แบบนี้ค่ะ Continue reading →

ประโยค  passive voice ของ modal verb

ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าประโยคในภาษาอังกฤษจะแบ่งออกเป็น active voice (ประโยคที่ประธานเป็นผู้กระทำ)  และประโยค passive voice ซึ่งก็คือประโยคที่ต้องการเน้นประธานว่าเป็นผู้ถูกกระทำ โดยอาจจะใส่ผู้กระทำก็ได้หรือไม่ใส่ผู้กระทำเนื่องจากเป็นที่เข้าใจโดยทั่วไปว่าใครทำหรือไม่รู้แน่ว่าใครทำ ในบางครั้งประโยค passive voice สร้างปัญหาให้กับเราๆอย่างมากเพราะโครงสร้างประโยคภาษาไทยไม่มีแบบ passive voice นั่นเอง  ดังนั้นเวลาใช้จึงต้องแยกแยะให้ออกว่าประโยคแบบไหนของไทยที่จะต้องเขียนเป็นแบบ passive voice ในภาษาอังกฤษ

ประโยค passive voice   จะมีโครงสร้างที่ผันไปตาม tense ทุก  tense โดยโครงสร้างหลักของ passive voice คือ

Verb to be + V.3 (past participle)

แต่ในที่นี้จะพูดถึง  passive voice  ในประโยคที่มี  modal verb  (will, would, can, could, shall, should, must, etc.)  โครงสร้าง passive voice ของ modal verb  ก็ง่ายแสนง่ายค่ะ  ตามนี้เลย

                    Subject + modal verb + be + V.3

ตัวอย่างประโยค

• My house should be renovated soon. It’s all run down.
  บ้านฉันควรจะได้รับการปรับปรุงใหม่ในเร็วๆนี้ มันทรุดโทรมหมดแล้ว
• The car can’t be repaired.
  รถคันนี้ซ่อมไม่ได้แล้ว
• Our flight will be cancelled because of the bad weather.
  เที่ยวบินของพวกเราจะถูกยกเลิกเพราะสภาพอากาศไม่ดี

ในอีกกรณีหนึ่งของ passive voice ที่อาจจะเจอก็คือ การใช้ to infinitiveในกรณีนี้ก็จะเป็น  Continue reading →

Past participle (V3)  ใช้ยังไงได้บ้าง

Past participle ชื่อนี้เราอาจจะไม่ค่อยรู้จัก  แต่ถ้าบอกว่าverb ช่อง 3 เมื่อไหร่ล่ะก็คงร้องอ๋อกันแน่นอน  แต่จริงๆแล้วกริยา 3 ช่องที่คนไทยรู้จัก  ฝรั่งเค้าจะเรียก กริยาช่อง 1 ว่า base form เรียกกริยาช่อง 2 ว่า  past simple tense  เรียกกริยาช่อง 3 ว่า  past participle  ในที่นี้จะพูดถึง past participle ว่าใช้ในสถานการณ์แบบไหนได้บ้าง  ดังนี้ค่ะ

1. ใช้ใน perfect tense

ในโครงสร้างของ  perfect tense ไม่ว่าจะเป็น present perfect, past perfect หรือ

future perfect จะมี past participle เป็นส่วนประกอบ

Present perfect tense :  S + have/has + V3.

Past perfect tense : S+ had + V3.

Future perfect tense  : S + will have + V3.

ตัวอย่างประโยค

• She’s never been there before.
  เธอไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน
• We will have slept by the time our parents arrive.
  พวกเราคงหลับไปแล้วตอนที่พ่อแม่มาถึง

2. ใช้ในประโยค passive voice

Passive voice คือ ประโยคที่ประธานถูกกระทำโครงสร้างของประโยคpassive voice คือ Continue reading →

โครงสร้างประโยคที่มี have

have ก็เป็นอีกคำที่มีการใช้ได้หลากหลายมากกว่าความหมายหลักๆของมันที่แปลว่า “มี หรือ กิน”  แถมยังเป็นกริยาช่วยได้ด้วยใน present perfect tense  (have + V3)  บางครั้งเวลาเจอ have เราจะไม่สามารถแปลประโยคนั้นๆให้เข้าใจได้โดยแปลว่า มีหรือกิน  ลองไปดูกันค่ะว่า have ใช้ในโครงสร้างประโยคอย่างไรได้บ้าง

—- S + have + object —-

haveในประโยคนี้ใช้ในความหมายว่า “มี” หรือ “กิน”  เช่น

• She has no time.
  เธอไม่มีเวลา
• They have something in common.
  พวกเขามีอะไรบางอย่างคล้ายๆกัน
• I’m having lunch.
  ฉันกำลังทานอาหารกลางวัน
• She is having baby.
  เธอกำลังตั้งครรภ์

( have สามารถทำเป็น continuous tense ได้แต่จะหมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นชั่วคราวเท่านั้น)

—- S + have + object + adverb —-

Adverb ที่นำมาใช้ต่อท้าย object ส่วนใหญ่จะเป็นคำบอกตำแหน่งและมีพยางค์เดียว เช่น Continue reading →

มารู้จัก  Verb to be  ในโครงสร้างประโยคเหล่านี้กัน

Verb to be (is, am, are, was, were) เรียกได้ว่าเป็น กริยาสารพัดประโยชน์จริงๆ  เป็นกริยาช่วยก็ได้  เป็นกริยาแท้(ในความหมายว่า เป็น,อยู่,คือ) ก็ได้อีก  อะไรมันจะสรรพคุณแซ่บขนาดนี้  ก็อย่างที่บอกค่ะด้วยความที่ verb to be มันสารพัดประโยชน์  ดังนั้นการรู้จักโครงสร้างประโยคที่มักจะมี verb to be เข้ามาเกี่ยวข้องก็น่าจะเป็นการช่วยเพิ่มความแก่กล้าให้ภาษาอังกฤษเราได้มากขึ้นไปอีก…จะรอช้าอยู่ใย  มาดูกันค่ะว่าโครงสร้างประโยคที่พูดถึงนี้มีหน้าตาเป็นยังไงกันบ้าง

—- S + V.to be + Adj. —-

เป็นโครงสร้างพื้นฐานระดับรากหญ้ากันเลยทีเดียวสำหรับรูปแบบประโยคแบบนี้  ใครไม่รู้จักถือว่าเชยมาก  มี Adjective ที่ไหน  เจ้า Verb to be ก็มักจะไปเสนอหน้าที่นั่น  เช่น

• The test was pretty hard.
  ข้อสอบยากจัง
  (มีมาคั่นกลางด้วย prettyก็ไม่ใช่อะไร  เป็นคำขยายแปลว่า “ค่อนข้าง”  นะคะ)
• My shoes are wet.
  รองเท้าฉันเปียก

—- S + V. to be + Adv. —–

Adverb ก็มาไม่น้อยหน้า Adjective นะคะ  ใช้กับVerb to be ได้ด้วย เช่น Continue reading →

If-clause แบบ Mixed Type คืออะไร?

ปกติแล้ว ถ้าพูดถึง If-clause ที่เรารู้จักจะมี 3 แบบ หรือบางคนก็บอกว่ามี 4 แบบโดยแบ่งตาม. “ความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น”  บางคนก็รู้จักตั้งแต่  Zero conditional – Third conditional  แต่บางคนก็รู้จักแค่ First conditional – Third conditional โดย

Zero conditional จะกล่าวถึง  เหตุการณ์ที่เป็นจริงเสมอ

• If you mix white and red, you get pink.

First conditional จะพูดถึงเหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต

• If he invites me, I will go to his birthday party.

Second conditional จะพูดถึงเหตุการณ์ที่เป็นไปไม่ได้หรือเป็นไปได้ยากในปัจจุบัน

• If I were a millionaire, I would give money to the poor.

Third conditional จะพูดถึงเหตุการณ์ที่เป็นไปไม่ได้ในอดีต

• If you had accepted his marriage proposal, you would have got married with him.

แต่ในที่นี้จะกล่าวถึงการใช้ประโยคเงื่อนไขหรือ If-clause แบบ Mixed Type หรือแบบผสมนะคะ  เอาล่ะสิ!!  มันจะผสมกันแบบไหนมาดูกันค่ะ  ลองดูตัวอย่างประโยคนี้ก่อนนะคะ  Continue reading →

หลักการเติม -er/-estหรือ more/mostในคำคุณศัพท์

ในการเปรียบเทียบคำคุณศัพท์ขั้นกว่า  และ ขั้นสูงสุด  จะมีการเติม –erหรือการเติม –estที่หลังคำคุณศัพท์  หรือบางคำเติม more หรือ most ที่ด้านหน้าคำศัพท์ โดยก่อนที่จะพูดถึงกฎการเติมดังกล่าวนี้  จะขอยกตัวอย่างประโยคที่เป็นการเปรียบเทียบคุณศัพท์ขั้นกว่า และ ขั้นสูงสุดก่อนนะคะ

การเปรียบเทียบขั้นกว่า คือ การเปรียบเทียบสิ่งของ 2 สิ่ง

• This room is dirtier than that room.
  ห้องนี้สกปรกมากกว่าห้องนั้น

การเปรียบเทียบขั้นสูงสุด คือ การเปรียบเทียบสิ่งของหลายๆสิ่ง

• This room is the most dirtiest in the building.

มาดูกฎการเติมกันค่ะ

1. ถ้าคำคุณศัพท์มี 1-2 พยางค์ ให้เติม erหรือ estเช่น

tall                         taller                      tallest

small                      smaller                   smallest

clever                     cleverer                  cleverest

2. ถ้าคำคุณศัพท์มี มากกว่า 2 พยางค์ให้เติม more หรือ most หน้าคุณศัพท์นั้นๆ เช่น

dangerous               more dangerous                most dangerous

interesting              more interesting                most interesting

expensive               more expensive                 most expensive Continue reading →